مرور سیستماتیک فراوانی مصرف استاتین ها
امروزه شیوع بیماری های مزمن و غیرواگیر مانند دیابت در جهان و کشور ایران رو به افزایش است و به عنوان یکی از دلایل عمده ی مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شناخته می شوند. دیابت علاوه بر بیماری های ایسکمیک قلبی، قلبی-عروقی، فشار خون بالا، نفروپاتی، نوروپاتی، رتینوپاتی، آب مروارید یا کاتاراکت و اختلالات جنسی، بار مالی و اقتصادی بسیاری نیز به بیماران تحمیل می کند. بیماری های قلبی-عروقی علت اصلی مرگ و میر در بیمان مبتلا به دیابت نوع ۲ می باشد. دستورالعمل های کالج قلب و عروق آمریکا و انجمن قلب آمریکا (ACC/AHA) توصیه کرده اند که تمامی بیماران مبتلا به دیابت در بازه ی سنی ۴۰-۷۵ سال تحت درمان با استاتین جهت پیشگیری اولیه و ثانویه بیماری های قلبی-عروقی قرار گیرند. پیش بینی می شود موارد دیابت نوع ۲ تا سال ۲۰۳۰ به ۶۴۳ میلیون نفر برسد. در حال حاضر در منطقه مدیترانه شرقی ۷۳ میلیون نفر مبتلا به دیابتند که در سال ۲۰۳۰ به ۹۵ میلیون نفر خواهد رسید. عوامل مختلفی در افزایش شیوع دیابت نقش دارند. مهمترین این علل شامل چاقی، کم تحرکی، افزایش سن و شهرنشینی است.
از آنجایی که دیابت یک عامل خطر بسیار جدی برای بیماری های قلبی-عروقی می باشد، جلوگیری از بیماری های قلبی-عروقی در افراد مبتلا به دیابت بطور جدی تری باید مدنظر باشد. علی رغم عدم وجود درمان قطعی برای دیابت، کنترل آن می تواند خطر بروز عوارض میکرووسکولار و ماکرووسکولار را کاهش دهد. با توجه به شیوع فزاینده و رو به بالای دیابت، فدراسیون بین المللی دیابت (IDF) و WHO در نشست مشترکی در ۱۸ می ۲۰۲۲، روی اهداف درمانی جدیدی برای ارتقاء سلامت افراد دیابتی توافق نمودند. بر اساس این توافق انتظار بر اینست که تا سال ۲۰۳۰، ۶۰ درصد بزرگسالان مبتلا به دیابت (≥۴۰ سال) استاتین دریافت نمایند. از آنجایی که با وجود مطالعات پراکنده در این خصوص در کشورهای منطقه مدیترانه شرقی و نیز شهرها و استان های ایران، هنوز از وضعیت دقیق فراوانی دریافت استاتین در بزرگسالان دیابتی اطلاعی نداریم، هدفمان در این مطالعات مرور سیستماتیک، بررسی و جمع بندی تمام مطالعات مشاهده ای است که فراوانی دریافت استاتین در بیماران دیابتی بزرگسال (≥۴۰ سال) در منطقه مدیترانه شرقی و بطور اختصاصی تر در ایران را بررسی کرده اند.
ارسال نظر